Jesienne newsy

Ufff, troszkę mnie tu nie było, zresztą po raz kolejny, więc już czas najwyższy wziąć się w garść i coś naskrobać. Ta pustka spowodowana była głównie natłokiem obowiązków, które mnie przepełniały. I przepełniają, ale z tego co wiem nie tylko ja borykam się z takimi sprawami. Nie lubię czytać o samych negatywnych sprawach, myślę, że moi Czytelnicy również, więc oszczędzę Wam tego cierpienia i skupię się bardziej na pozytywach.

*jedno z pierwszych zdjęć*

Niektórzy zauważą, inni nie... Powyższe zdjęcie zostało wykonane nowiutkim aparatem, Panasonic Lumix DMC-G6, który posiadam na własność, od mniej więcej początku września. Szczerze mówiąc nie miałam jeszcze czasu obejrzeć jego (ponoć bardzo wyczerpującej) instrukcji i dokładniej ogarnąć co do czego służy. Jest to jednak plan, który chcę jak najszybciej ,,zlikwidować'', aby w pełni wykorzystywać potencjał tego sprzętu i sprawić, by nie przypomniało mi się o nim dopiero na wiosnę czy w przyszłym roku. Niżej załączam zdjęcie maszyny, pochodzące z internetu, ponieważ nie miałam możliwości sfotografowania go osobiście.

Jeśli chodzi o sprawy nieco bardziej psie...

Udało się nam (jak na razie!) jednokrotnie spotkać z Anią i Tobim. Spacer miał charakter zapoznawczy. Obydwie nie wiedziałyśmy co z tego wyjdzie, ponieważ oba psy znacznie się od siebie różnią. Jestem mega dumna z mojego spanieluszka, bo pomimo strachu, który na początku był dominujący, zrobiła ogromny, jak na nią postęp, przebywając z około 4-krotnie większym od niej psem, w dodatku w nieznanym jej miejscu. A, co zdziwiło mnie jeszcze bardziej... Pracowała ze mną ze sporym entuzjazmem, w dużych rozproszeniach, i to nawet na odległość! ♥ To definitywnie bardziej zmotywowało mnie do działania, zwłaszcza, że pokazała co potrafi, a czego na co dzień nie doceniam. Zdecydowanie właśnie takiego kopa było mi potrzeba! Niestety nie mam zdjęć ze wspomnianego spaceru.

Jakiś czas temu, zmotywowana wszelkiego rodzaju postami DIY wzięłam się w garść i samodzielnie wykonałam szarpak. Przyznam szczerze, że nigdy wcześniej nie robiłam tego typu przedmiotów, toteż bałam się, że nie zrozumiem instrukcji zamieszczonych w internecie i nie wykonam go poprawnie, szczególnie, że nie miałam do tego odpowiedniego materiału. Ostatecznie szarpaczek powstał ze starych spodni, będących dolną częścią piżamy w poprzednim wcieleniu, a, jak zresztą nietrudno dostrzec na powyższym zdjęciu, Ruby doceniła moje starania i została oficjalnym testerem nowej zabawki. Zdarza się także, że gdy najdzie ją taka ochota, przynosi mi ów ,,niebieskiego cosia'', zachęcając do wspólnej zabawy. :D

*wybaczcie za zacieki pod oczami, jak dotąd nadal z nimi walczymy*

Przepraszam za chaotyczność dzisiejszego postu, a przede wszystkim za jego długość, lecz ma to być post informacyjny, z wiadomością, że i ja i pies żyjemy i powracamy na blogspota. Kolejną notkę obiecuję opublikować jak najszybciej będzie to z mojej strony możliwe.